خروج بدون بازگشت ۱۸۰ میلیون بشکه نفت
تاریخ انتشار: ۲۵ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۴۸۴۶۱
وزارت انرژی آمریکا هفته گذشته درخواست عرضه سه میلیون بشکه نفت برای پر کردن ذخایر نفت استراتژیک را رد کرد.
به گزارش ایران اکونومیست، دولت بایدن اوایل هفته گذشته، نخستین پیشنهاد فروش از سوی شرکتهایی که پیشنهاد کردند نفت برای پر کردن ذخایر نفت استراتژیک این کشور را بفروشند را رد کرد. این پیشنهاد فروش پس از برداشت کمسابقه ۱۸۰ میلیون بشکه نفت تا پایان سال ۲۰۲۲ مطرح شد و ۱۸۰ میلیون بشکه نفت ممکن است هرگز به ذخایر نفت استراتژیک برنگردد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وزارت انرژی آمریکا در بیانیهای اعلام کرد وزارت انرژی تنها پیشنهادهای خریدی را انتخاب خواهد کرد که مطابق با مشخصات نفت مورد نیاز بوده و در قیمتی هستند که قرارداد خوبی برای مالیات دهندگان محسوب می شود.
این بیانیه منعکس کننده نگرانی است که عده زیادی سال گذشته پس از اعلام نخستین دوره فروش نفت از ذخایر نفت استراتژیک توسط دولت بایدن که با هدف پایین بردن قیمت بنزین انجام شد، ابراز کردند. نخست مسئله کیفیت نفت مطرح است. هنگامی که دولت آمریکا نفت از ذخایر نفت استراتژیک برداشت کرد، هیچ اشارهای به کیفیت نفت وجود نداشت. تنها موضوع مهم حجم نفت بود و در آن زمان منتقدان خاطرنشان کردند که ذخایر نفت استراتژیک عمدتا حاوی نفت شیرین و سبک است. برداشت ۱۸۰ میلیون بشکه از این گرید نفتی تفاوت چندانی در قیمت بنزین نخواهد کرد زیرا بنزین آمریکا با ترکیب کردن نفت سبک با نفت سنگین تولید می شود.
با این حال، بازار نفت به شکل عجیبی حرکت می کند و گاهی کافیست تا چند میلیون بشکه نفت به بازار عرضه شود تا معامله گران را متقاعد کند نفت بیشتری در جایی که این نفت از آن می آید، وجود دارد. قیمت سوخت در آمریکا کاهش پیدا کرد؛ به خصوص که این برداشت از ذخایر با تورم بالایی مصادف شد که میزان مصرف را کاهش داده بود.
ثانیا، مسئله قیمت مطرح است. وزارت انرژی آمریکا در پایان سال گذشته اعلام کرد تنها زمانی خرید نفت برای ذخایر نفت استراتژیک را آغاز خواهد کرد که قیمت وست تگزاس اینترمدیت حدود ۶۷ تا ۷۰ دلار در هر بشکه باشد.
در حال حاضر وست تگزاس حدود ۷۵ دلار معامله میشود. این قیمت به اندازه کافی برای وزارت انرژی آمریکا اندک به نظر نمی رسد و این یک مشکل است زیرا مجموع نفتی که از ذخایر نفت استراتژیک برداشت شده، ۱۸۰ میلیون بشکه نبوده بلکه بیش از ۲۲۰ میلیون بشکه نفت از این ذخایر آزاد شده است.
این مسئله به چندین دلیل مشکلزا است. نخست این که ذخایر نفت استراتژیک در پایینترین سطح خود از اوایل دهه ۱۹۸۰ قرار دارند و همانطور که بعضی از تحلیلگران اشاره کردهاند، ذخایر نفت استراتژیک برای استفاده در مواقع اضطراری ایجاد شدند. بنابراین اگر شرایط اضطراری پیش بیاید، ذخایر نفت استراتژیک بسیار پایین تر از سطحی که باید باشند، خواهند بود.
به گفته مدیران صنعتی، تولید اکنون برای اکثر شرکتهای نفت در آمریکا پرهزینه تر شده است. هر چند خوشبینی در صنعت نفت وجود دارد اما طبق جدیدترین نظرسنجی انرژی بانک فدرال رزرو دالاس، محتاطانه و اندک است.
هیچ کس عجلهای برای افزایش تولید در قیمت نفت فعلی ندارد. این موضوع تعجب آور نیست. تولیدکنندگان نفت آمریکا هنگامی که قیمت به میزان قابل توجهی بالاتر است، تولیدشان را افزایش نمی دهند. اما یک مشکل بزرگتر این است که آیا وزارت انرژی می تواند از عهده هزینه پر کردن مجدد ذخایر نفت استراتژیک بر بیاید.
در مقاله جینجو لی در روزنامه وال استریت ژورنال آمده است: پاسخ به این پرسش ممکن است منفی باشد. طبق گزارش کلیر ویو انرژی پارتنر، فروش ۱۸۰ میلیون بشکه نفت از ذخایر نفت استراتژیک در سال میلادی گذشته احتمالا حدود ۱۷.۳ میلیارد دلار عایدی با میانگین قیمت ۹۶ دلار در هر بشکه داشت اما از این ۱۷.۳ میلیارد دلار، ۱۲.۵ میلیارد دلار برای استفاده توسط کنگره در جدیدترین لایحه بودجه برای پر کردن شکاف ناشی از لغو برنامه قبلی فروش نفت ذخایر نفت استراتژیک در فاصله سال ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۷ استفاده خواهد شد. در نتیجه، برای وزارت انرژی آمریکا تنها ۴.۸ میلیارد دلار برای پر کردن مجدد ذخایر نفت استراتژیک باقی می ماند. با این رقم تنها می توان ۷۰ میلیون بشکه نفت در قیمت ۷۰ دلار در هر بشکه نفت تگزاس اینترمدیت خریداری کرد که کمتر از نصف میزان نفتی است که سال میلادی گذشته از این ذخایر برداشت شد.
حتی اگر وزارت قیمت وست تگزاس اینترمدیت افت بیشتری پیدا کند و وزارت انرژی خرید نفت را دیر یا زود آغاز کند، همین اقدام به خرید نفت برای ذخایر نفت استراتژیک ممکن است قیمتها را بسیار بالا تر بوده و قدرت خرید دولت را به میزان بیشتری کاهش دهد.
آن چه استدلالهای مذکور نشان میدهد این است که پر کردن ذخایر نفت استراتژیک ممکن است بسیار دشوارتر از برداشت از این ذخایر برای کاهش قیمت سوخت باشد. بعضی از تحلیلگران استدلال کردند که ذخایر نفت استراتژیک این روزها و در این دوران استفاده ای ندارند اما عده ای تاکید دارند که این ذخایر به دلیلی ذخایر استراتژیک نام گرفتند که دلیل بسیار خوبی بوده است.
بر اساس گزارش اویل پرایس، ذخایر نفت استراتژیک همچنان پایین تر از سطح معمول خواهد بود. نه به خاطر اینکه وزارت انرژی پیشنهاد خرید غیرقابل جذابی به تولیدکنندگان می دهد بلکه به دلیل این که صادرات نفت و سوخت آمریکا به اروپا افزایش پیدا کرده و پس از پنجم فوریه که تحریم اتحادیه اروپا علیه واردات سوخت روسیه اجرا می شود، رشد بیشتری پیدا خواهد کرد.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: فروش ذخایر نفت استراتژیک آمریکا ، قیمت نفت ، صادرات نفت آمریکا
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: فروش ذخایر نفت استراتژیک آمریکا قیمت نفت صادرات نفت آمریکا ذخایر نفت استراتژیک وزارت انرژی آمریکا میلیارد دلار برای پر کردن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۴۸۴۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شکست تلاش آمریکا برای گسترش نفوذ در آفریقا
افسر اطلاعاتی بازنشسته سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) درخواست اخیر دولتهای چاد و نیجر برای خروج نیروهای عملیات ویژه آمریکایی از خاک این کشورها را یک شکست دیگر برای سیاست گسترش نفوذ آمریکا در قاره آفریقا میداند.
به گزارش مشرق، رسانهها اخیرا گزارش دادند نیروهای عملیات ویژه آمریکایی بعد از آنکه مقامهای چاد حضور نظامیان آمریکایی در این کشور را غیرقانونی خواندند قرار است در روزهای آینده خاک این کشور آفریقایی را ترک کنند. این اتفاق بعد از آن میافتند که سربازان آمریکایی که در نیجر حضور داشتند نیز مجبور به خروج از این کشور شدند.
به نوشته خبرگزاری «اسپوتنیک»، از مجموع ۷۵ نیروی ویژه ارتش آمریکا که در شهر «انجامنا»، پایتخت چاد حضور داشتند، قرار است دهها سرباز پیش از فرا رسیدن موعد انتخابات ریاست جمهوری این کشور در ششم مه، خاک آنجا را ترک کنند.
رهبران چاد در ماه آوریل نامهای را برای وابسته نظامی آمریکا در این کشور فرستاده و به او اطلاع دادند انجامنا به توافقش با واشنگتن که اجازه به حضور این نظامیان در چاد میداد موسوم به توافق وضعیت نیروها پایان میدهد. هنوز تعداد دقیق سربازان آمریکایی حاضر در این کشور آفریقایی مشخص نیست اما مقامهای آمریکایی تاکید میکنند این تعداد بیشتر از ۱۰۰ سرباز نیست. به گزارش مطبوعات آمریکا، پنتاگون همچنان امیدوار به مذاکرات بر سر توافق جدیدی با دولت چاد و بازگرداندن سربازانش به این کشور بعد از انتخابات ششم مه است.
لری جانسون، مامور کهنهکار سابق سازمان سیا معتقد است ارتش آمریکا در صورت خروج از چاد دیگر هرگز به آنجا باز نخواهد گشت.
لری جانسون که مقام وزارت امور خارجه آمریکا نیز بوده در واکنش به برنامه خروج نظامیان آمریکایی از نیجر و چاد گفت: «آسانترین شکلی که میتوان این مساله را بیان کرد این است که این روند دارد شکست میخورد.»
او ادامه داد: «ارتش آمریکا در هر دوی این کشورها پایگاههایی نظامی دارد که برای تعقیب عوامل القاعده و تلاش برای از بین بردن آنها طراحی شدهاند. اما به وضوح دولتهای محلی دارند اجرای این سیاست از سوی آمریکا را رد میکنند. این واقعا یک رسوایی برای آمریکا از این نظر که کلیت نفوذش را از دست میدهد محسوب میشود و من فکر میکنم روسیه قرار است جای آن را بگیرد.»
کشور چاد از ۱۹۰۰ تا ۱۹۶۰ میلادی تحت حاکمیت استعمارگر فرانسویها قرار داشت. بعد از آنکه این کشور آفریقایی استقلال یافت فرانسویها باز هم در چند مقطع در دهههای ۱۹۶۰، ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ به بهانه حفاظت از دولتهای حاکم در چاد سربازانشان را به این منطقه اعزام کردند. نیروهای فرانسوی در فاصله سالهای ۱۹۸۶ تا ۲۰۱۴ یک حضور دائم را در چارچوب «عملیات قرقی» در این کشور آفریقایی حفظ کردند. بهانه اجرای این عملیات نیز حفاظت کردن از چاد در مقابل شبهنظامیان و نیروهای لیبیایی اعلام شد. بعد از سال ۲۰۱۴ فرانسه عملیات موسوم به «عملیات برخان» را جایگزین آن کرد. هر چند پاریس این عملیات را یک عملیات ضد تروریسم گسترده در منطقه ساحل در آفریقا خواند اما اکثر دولتهای این منطقه آن را به عنوان تلاشی شکست خورده محکوم کردند.
روزنامه واشنگتن پست در ماه مه ۲۰۱۴ گزارش کرد آمریکا حدود ۸۰ سرباز را عازم چاد کرده تا از عملیات هواپیماهای شناسایی، اطلاعاتی و نظارتی برای ماموریت یافتن گروهی از دختران دانشآموز نیجریهای ربوده شده توسط تروریستها در شمال نیجریه حمایت کنند. کاخ سفید پس از آن اعلام کرده بود این نیروها «تا زمانی که دیگر نیازی به کمک آنها به حلوفصل این پرونده آدمربایی نباشد» در چاد باقی خواهند ماند. پایگاه تامدیسپاچ در سال ۲۰۱۴ گزارش کرد که تحقیقات این پایگاه مشخص کرده آمریکا به شکلی بیسروصدا بعد از آنکه بمبارانهای ناتو، لیبی را به عصر حجر بازگرداند، مناطق نزدیک به آن را بیثبات کرد و باعث جهش خشونت افراطگران و شبهنظامیان شد، حضور نظامی خود در چاد را افزایش داده است.
بعد از شکست عملیات برخان که هدفش قرار بود شکست دادن تروریستها باشد کشورهای مالی، نیجر و بورکینافاسو به شکل پی در پی خواستار خروج سربازان فرانسوی از خاک این کشورها شدند. سربازان فرانسوی در بازه زمانی فوریه ۲۰۲۲ تا مارس ۲۰۲۳ خاک این سه کشور آفریقایی را ترک کردند و در این میان حدود ۱۰۰۰ سرباز فرانسوی به چاد منتقل شدند و تا همین امروز نیز در آنجا باقی ماندهاند.
در این میان واشنگتن پست معتقد است ژنرال محمد ادریس دبی اتنو که از ۲۰۲۱ رهبر چاد بوده به زودی بعد از تکمیل خروج سربازان آمریکایی از خاک کشورش، سربازان فرانسوی را نیز وادار به خروج از چاد میکند. این روزنامه آمریکایی متذکر شد چاد به همراه مالی، نیجر و بورکینافاسو برای حل مسائل اقتصادی و امنیتی خود در حال گرایش به روسیه هستند.
چاد از مدتی پیش مشغول تقویت کردن روابطش با روسیه بوده است. مهمت ادریس دبی اتنو در ماه ژانویه سفری رسمی به روسیه داشت و در ماه ژوئیه گذشته نیز وزیر امور خارجه چاد در اجلاس روسیه-آفریقا در سن پترزبورگ شرکت کرد.
جانسون خاطرنشان کرد: «این روسیه نیست که سابقه به بردگی کشیدن سیاهپوستان آفریقایی را داشته باشد. در درجه دوم نیز روسیه هیچ روابط نزدیکی با امپراتوریهای استعمارگر نداشته است. این فرانسویها، انگلیسیها، آلمانیها، هلندیها و بلژیکیها هستند که سابقه طولانی در به استثمار کشیدن آفریقا و مردم و منابعش داشتهاند. بنابر این من صراحتا فکر میکنم هم روسیه و هم چین به عنوان واسطههایی صادق دستکم خیلی صادقتر از آمریکا، توسط کشورهای منطقه در نظر گرفته میشوند.
این تحلیلگر سابق سازمان سیا نتیجهگیری کرد: «این اتفاقات را میتوانیم بخشی از فروپاشی به اصطلاح نظم بینالمللی قانون محور تحت رهبری آمریکا بخوانیم. تلاشهای آمریکا برای سلطه یافتن بر جهان دارند خنثی میشوند. این تلاشها به نوک قله خود رسیدند و حالا دارند از سراشیبی سقوط میکنند. بنابراین من هم فکر میکنم این یک نشانه دیگر از این است که سیاستهای آمریکا دارند به بیراهه میروند.»